Twentse boer woont nu in Canada

Waarom zijn jullie geëmigreerd?

Het was in zekere zin nooit mijn plan om te emigreren. Ik ben opgegroeid op een boerderij in Lattrop. Van kinds af aan wist ik dat ik boer zou worden en het familiebedrijf zou overnemen. Ik heb dat ook met plezier gedaan tot de overheid roet in het eten gooide. Vorig jaar kwam de landelijke beëindigingsregeling veehouderijlocaties. We hebben toen besloten ons in te schrijven voor die regeling. Dat betekent dat je niet meer in de Europese Unie mag boeren. Je wordt dus eigenlijk verbannen. Dat was moeilijk, vooral omdat ik het familiebedrijf moest achterlaten. Ik dacht: ik oud zou worden op onze boerderij, dus moest wel de knop omzetten. We voelden ons nog te jong om te stoppen met boeren. Daarom zijn we gaan kijken naar andere mogelijkheden.

En hoe kwamen jullie bij Canada terecht?

"Die keuze was eigenlijk zo gemaakt. Vorig jaar ging ik met een studiegroep naar Ontario. Het beviel me meteen al goed. Het is een prachtig internationaal land met vriendelijke mensen en boeren worden goed ondersteund. Bovendien konden mijn vrouw Linda en ik een geschikt melkveebedrijf daar kopen op Prince Edward Island, een unieke kans. Zodoende hebben we vorig jaar januari ons boeltje gepakt en zijn we vertrokken naar Canada. We werden meteen verrast door een sneeuwstorm. Boeren is hier anders. Het kan wel -15 graden of kouder worden. Het is vaak zonnig. Beter dan het grauwe Nederlandse weer."

Zit je daar op je plek?

"Absoluut! We wonen op Prince Edward Island in het oosten van Canada. Met veel Nederlandse boeren daar is het makkelijk om vrienden te maken. Onze dochter gaat daarom ook met plezier naar school en spreekt de Engelse taal al aardig goed. Je kunt wel zeggen dat hij al aardig ingeburgerd is. Daarnaast zijn de mensen hier heel vriendelijk."

"Het leven is hier veel relaxter. Dat heeft ook te maken met de andere manier van boeren. We hebben het aantal koeien, vergeleken met Nederland, gehalveerd. Omdat je geen loonwerkers hebt, ben je op jezelf aangewezen. Dat is soms pittig, maar de mensen hebben meer geduld. Ze hebben veel waardering voor boeren."

Mis je Twente weleens?

"Ja, het eerste jaar is denk ik het moeilijkst. Al mijn vrienden zitten nog in Nederland. Ik zoek wel mijlpalen waar ik graag bij had willen zijn. Daarnaast woonden wij erg mooi in Lattrop. Maar ja, je kunt niet alles hebben. De natuur is hier trouwens wel erg mooi in Canada."

Geldt voor jou: eens een Tukker, altijd een Tukker?

"Jazeker! Ik heb hier zelfs een kentekenplaat met Twente erop. Ik ben meer een trotse Tukker dan Nederlander. Nederland is niet goed voor de boeren. In Canada voel ik mij daarentegen erg welkom."